Rootsville

be-MINE Blues Festival CC Muze Zolder (10-06-2023) reporter & photo credits: Freddie info bands: Lapwing Trail - Bourbon Street - Red Red - Travellin' Blue Kings - Guy Verlinde & Steven Troch info bands: Boogie Beasts - Hedwig 'Peep' Peetermans (Change-overs) info festival: be-MINE Blues © Rootsville 2023

Alsof Jan De Wilde net als in 1975 het met 'Een Vrolijk Lentelied' komt aan te kondigen. Daar is de lente, daar is de zon, daar is 'be-MINE Blues'. Het zal puffen worden hier op het marktplein van de site van 'CC Muze' in Heusden-Zolder en daardoor zakten we massaal af naar deze locatie...al waren we al met twee stiekem naar de festival site afgezakt om te proeven maar uiteraard ook voor de vriendschap.

Na vorig jaar al de tweede editie hier in Zolder van dit festival op een toch wel zeer mooie locatie. Een festival dat bekend staat om onze 'Belgische Blues & Roots', mede door de excellente organisatie, naar een ander niveau te tillen. Een podium waar velen enkel van kunnen dromen en een inlassing met een heus 'be-Mine Blues Café' waar tijdens de change-overs niemand minder dan 'Hedwig 'Peep' Peetermans' ons zal entertainen, en dit in de ruimste zin van het woord.

Naast diverse foodtrucks is er ook een 'Whiskey- en sigaren Bar', een gitaarbouwer en een prachtige 'Wine Bar' aanwezig en dus aan 'Wellness Blues Care' geen gebrek hier op 'be-MINE Blues'De hoofdsponsor daar kon je ook niet naast kijken, dat was de lokale brouwerij van 'De Koolputter' waarvan het debiet helemaal in haar eentje op peil wordt gehouden door één van de voorvechters van dit festival.

De 'MC' van dienst is niemand minder dan Wim Wilms aka 'Culture Coated' van 'Radio Benelux'. Die voor iedere aankondiging zich wist te tooien met een andere T-Shirt, Als eerste kwam die van 'Creedence Clearwater Revival' uit zijn kast. Een andere vraag was toen wo ist Joris hin, wohin bist du gegangen?

Als headliners krijgen we dit jaar de psychotische beats van de 'Boogie Beasts' maar de aftrap wordt gegeven door 'Lapwing Trail'. Meteen geen rasechte blues om dit festival mee te openen maar we zagen ze ook al op het Pinksterweekend aan het werk op 'Blues Peer'. Ook daar mochten ze de aftrap geven en dat deden ze puik met een mix van funky bluesrock en rock.

Het is een 5-koppige band die hun inspiratie halen uit de 60-ties en 70-ties. Al vlug kwamen ze tot de conclusie dat ook zij zich wilden wagen aan het componeren van eigen materiaal, en zij dat zijn Wim op gitaar en vocals, Joachim op drums, Wesley aan de bas, Pieter aan de toetsen en Ruben op gitaar. Hun thuishaven is Herk-de-Stad.

Geen muzikale intro dit keer en dus beginnen die van 'Lawing Trail' er maar crystal clear mee 'Look Up', iets waar zelfs David Ronaldo voor naar omhoog keek. Met nummers 'Working Class en 'I'm Struck' viel het meteen op dat al wat vaste fans vooraan hadden komen postvatten. Ook deze band heeft reeds airplay gekregen op 'Radio Benelux'

Wanneer het funky 'Charlene’ door de speakers galmt laten ze horen dat ze breed genoeg kunnen gaan in het blues- en rock genre, en waar kan je zo het meeste roem vergaren dan hier op het podium op 'be-MINE Blues'. 'California' wordt dan meteen hun laatste wapenfeit hier bij 'be-MINE Blues' en zo laten ze er meteen geen gras over groeien en wordt na 'Blues Peer' ook be-MINE Blues' reeds aangevinkt. Onder de noemer van 'Local Heroes' is zo de kop eraf voor vandaag.

We mogen in geen geval 'Hedwig 'Peep' Peetermans' vergeten in het 'be-Mine Blues Café' en dit niet enkel om even van de schaduw te gaan genieten maar niet in het minst voor diens interactie met het publiek. Deze plaats wordt dan ook maar meteen een oase van rust en zoals je kon zien ook eentje voor bezinning. Sommigen onder ons hadden ook reeds de benevelaars leren te ontdekken, wij daarentegen waren reeds beneveld door Rodenbach.

'Hedewig 'Peep' Peetermans' is een geboren entertainer en opmerkelijk was dat hier in dit 'bluescafé" toch nog wat bewonderaars zaten waar dit een primeur zou voor gaan zijn. Meteen stak hij van wal met 'If It Hadn't Been For Love' en zo kijken we al vlug naar country zanger Chris Stapleton al zal bij de meesten onder ons de naam van 'Adéle' in het 'plurale tantum' verankerd zitten.

Meteen ook een schot in de roos was zijn versie van 'Ain't No Sunshine' van Will Withers en werden de eerste danspasjes dan een feit op 'Billie Jean'. Nog net voor de soundcheck van de volgende band kregen we van hem nog een flashback naar de 'soul era' van Solomon Burke met diens prachtige 'Cry To Me'. Mooi toch!

Ze behoren zonder meer tot de 'Limburgse' trots wanneer we het hebben over 'Bourbon Street'. Na een noodstop in 2019 herrees deze band als een Fenix' uit zijn as in 2021. Vorig jaar stonden ze ook op het podium van 'Sunday Evening Blues', de heel succesvolle zondagavonden van 'be-MINE Blues' hier in het 'Muzecafé'. Waar 'Corona' al niet allemaal goed voor is geweest. De Kabassa en de Single Malt stonden te wachten nu nog de band, maar eerst was het 'MC' Wim die liet zien dat hij ook fan is van 'Fleetwood Mac', en daarmee zit hij al korter bij de blues.

'Bourbon Street' heeft voor diegene die ze nog niet kennen geen affiniteit met de 'Big Easy' en bestaat uit Mario Jossels aka Little M. Verder nog Chopstick Will, Lowdown Alex en Daddy B, en zoals reeds vermeld Andy Slick. Eén van de betere Belgische bluesbands die we helaas te weinig op onze podia zien.

Hun openers worden vandaag de shuffle 'Kick Me To The Kerb' en het up-tempo 'One Night Man. Het uitzonderlijke van deze 'Bourbon Street' is dat wanneer ze covers brengen het er van die aard zijn waarbij deze nummers niet zomaar op de eerste plaats in het geheugen zitten en wordt het soms wat verder uitdiepen. Dat hun ruime schare fans de immense hitte komen te trotseren dat was geen verrassing.

Nummers als Albert Collin's 'If Trouble Was Money' en de jungle beats op 'Bourbon Diddley' maken er hier al vroeg een feestje van maar de intensiteit van harper 'Daddy D' op de zeer intieme original 'The Owl' brengt dan voor zo goed als heel het marktplein een Delirium met zich mee, en zo komt de sponsor van vorig jaar toch nog in beeld ;-) De kompels van 'be-MINE Blues' blijken zo meer affiniteit te hebben met bier dan met het zwarte goud uit de voorbije eeuw.

Met 'Don't Turn Me In' grasduinen ze in het arsenaal van Guy Forsyth en zo ook bij 'Bourbon Street' weten guitarslinger Andy Aerts aka Andy Slick en bluesharper pur sang 'Daddy D' aka Luc Boonen met regelmaat de spotlights op zich te nemen zoals we kunnen horen en zien op ''Good In My Neighbourghood'. Met 'Craving' serveren die van 'Bourbon Street' ons nog op een lowdown bluesje maar dan wordt het ijzig stil voor het podium.

Voor zij die wat schaduw willen is er uiteraard nog steeds 'Hedwig 'Peep' Peetermans' die het weer tot een sing-a-long wil laten komen en daarvoor worden twee nummers van Tom Waits in de vitrine geplaatst, zolas het iconische 'Chocolate Jesus' en '(Everywhere I Go It) Rain's On Me' in 2006 neerpegend door Tom Waits samen met vrouwtje Kathleen Brennan. Nog meer heerlijke rustmomenten volgen met 'Too Much Love Will Kill You' van Queen en met 'Hedwig's Choise' als 'I Remember Everything' van songsmid John Prine, eentje van zijn laatste nummers voor zijn dood op 7 april 2020. Alsof het niets is tovert hij zelfs 'Dancin' Queen' van Abba uit zijn hoed. Abracadabra de 'Peep'.

Ondertussen was er op het plein een obligate vestimentaire change-over aan de gang en kregen die van 'Red Red' het officiële hoofddeksel van 'Sortie Blues' aan gemeten.

Het lijkt wel op een supergroep van 'Big Bill'.

Er is steeds vraag naar wat nieuws, wel dit jaar komen ze op 'be-MINE Blues' aanzetten met wat nieuws. 'Red Red' brengt ons blues zoals we deze nog maar zelden hebben gehoord. En 5-man band die zich komt te onderscheiden door het toevoegen van een 'turntable'. 'Red Red' is een collectief rond de Amerikaan Tom Beardslee. Aan zijn zijde vinden we gitarist Steve Ceulemans en een ritme sectie dat bestaat uit drummer Pieter Vandergooten en bassist Chris Forget, maar het in het oog springend is zeker en vast de toevoeging van DJ Courtasock en zijn scrathin' grooves. En zo staat er ook stiekem een Amerikaan, op het podium van 'be-MINE Blues'.

Miljaar voor de 'Long Way Home' richting 'Circus Ronaldo' staat er een file ;-)

Samen met de muzikale clown uit 'Circus Ronaldo' hadden we al meerdere keer de volgende band willen promoten maar eer diene keikop van Herman barst was er nog veel overredingskracht nodig. Mijn 'compagnon de route', Vic en ikzelf waren al in 2019 overtuigd en lieten zo ook prompt een concertje boeken in de 'Blauwe Kater' te Leuven. 'Sortie Blues' was ook reeds gezwicht en na het weergaloos optreden in 'Blues au Château' bij onze Waalse vrienden in Oupeye werd dan ook het aanvinken hier op 'be-MINE Blues' een feit. De dresscode voor 'MC' Wim was deze keer 'Bowie'...Snappie?

We weten het deze 'Psychedelische Turntable Blues', zoals ze het zelf beschrijven is niet voor pussies maar dat was Jimi Hendrix in de 'summer of 69' op Woodstock evenmin. En trouwens 'Woodstock' is het verleden, 'be-MINE Blues' de toekomst.

De klankkleur van 'Tom Beardslee' is er eentje dat meteen de aandacht naar zich toe trekt. Wie zich afvraagt hoe 'DJ Courtasock' zijn inbreng kan doen bij deze band krijgt meteen het antwoord op het nummer 'The Cuckoo' en nog meer met 'Alabama Kid'. We vielen al van in het begin voor deze band. You Love it or You Hate it, er is geen gulden middenweg.

Wie er ook meteen voor was gevallen waren de vrienden van 'Devant-Les-Bois' en dus verhuisde hun standplaats van het 'Bluescafé' tot vooraan het podium. Waanzinnig speciaal hoe deze vijf tot een samensmelting komen op hun nummers. Trouwens op 11 november is op het NAKED Label de release voorzien van hun debuutplaat op vinyl. De overtuiging voor heel wat aanwezigen vandaag die komt er al vlug want wanneer deze 'Red Red' hun versie ten gehore brengen van de traditional 'In The Pines' aka 'Where Did You Sleep Last Night' en zo gaat iedereen hier uit de bol. Zeker wanneer Steve Ceulemans en drummer Pieter Vandergooten hier om beurt een solo uit de mouw komen te schudden waarbij ze laten horen hoe maniakaal goed ze wel zijn.

Ook hun 'Long Black Train' komt aan bod en daarbij nog hun versie van Willie Dixon' nummer 'Spoonful' dat in 1960 door Howlin' Wolf de analen werd ingezongen en zo smelt dan ook de hardnekkigste blues fanaat.

We zijn halfweg op deze aangenaam gevulde 'be-MINE Blues' en bij de kompels niets dan lachende gezichten. Het zuiverste bewijs dat 'PR' niet zo maar een te verwaarlozen bouwsteen is voor succes. Wie ook succes kent is 'Hedwig 'Peep' Peetermans' en met zijn versie van Angie Stone's 'Wish I Didn't Miss You' en ook in het prachtige 'Bluescafé' zowat iedereen op de knieën kreeg. Ook de spiritual 'Wade In The Water' lokte meteen een sing-a-long uit, alsof we voelden dat we nog in de slavernij era zaten. Knap was ook zijn alom meezingende versie van 'Valerie' waardoor Amy Winehouse in de spotlights werd gezet door haar cover van die hit van 'The Zutons' uit 2006. Met 'The Peep' we had a good time...

Yep yep, jullie mogen er ook op...

Algemeen gekend zijn zeker ook de 'Travellin' Blue Kings' die sinds hun ontstaan in 2018 steeds crescendo blijven gaan in een mix van soulvolle blues en rhythm 'n blues. Mede door toedoen van 'Corona' moesten zij op zoek naar een andere zanger die ze dan vonden in de persoon van 'JB' Biesmans. De komst van JB Biesmans (vocals, harmonica en saxofoon) was enkel maar positief te noemen en na Jimmy Hontelé (gitaar) en 'PC' Cuyvers (Hammond) hebben ze nu bij deze 'TBK' drie outstaning songwriters. De ritme sectie nog met Winne Penninckx aan de basgitaar en Marc Gijbels aan de drums en deze 'Travellin' Blue Kings' zijn compleet. Ook zij passeerden reeds met veel succes hier de 'Sunday Evening Blues'. Voor de volgers; 'MC' Wim had nu zijn toevlucht genomen tot een koe, deze van 'Pink Floyd'.

Deze 'Travellin' Blue Kings' komen in een totaalpakket voor de blues. Blues, Rhythm 'n Blues, Soul en dit allemaal in een grote rock 'n roll verpakking. Met hun opener 'You're A Wonderful One' wordt de warmte vergeten en komt het marktplein hier zich in dansmodus te bevinden. Zeker wanneer Biesmans zijn 'Devil's Horn' er komt bij te halen.

Singles als 'Too Many People' en 'Gotta Get Away' hebben al ruime airplay in de VS achter de rug en er is er eentje dat bijna een jaar in die 'charts' was terug te vinden. Niet mis dus. De technisch hoogstaande instrumenten klinken samen met hun bespelers als a way to heaven. JB, PC, Jimmy en de ritme sectie Marc en Winne zijn er van het soort die niet over één nacht ijs zijn gegaan.

Tijd dan voor wat echte blues met 'What Needed Doin' Done' en rock 'n roll blues met 'I Smell Trouble'. Het was niet allemaal walking on sunshine want na het brengen van hun nieuwste single 'Brothers and Sisters' was helaas het tijdschema een beetje uitgelopen. Duizend bommen en granaten zou kapitein Haddock nu uitroepen want zo restte er geen tijd meer voor mijn lievelingsnummer 'A Stiffer Drink' en werd het feestje dan maar afgesloten met een wervelende versie van 'The Blasters' hun wereldhit 'So Long Baby Goodbye'.

Looka here looka here, we had a ball.

JB's Stiffer drink for tonight...

Na de swinging party trekken we ons nog even terug richting 'be-Mine Blues Café' voor wat entertainment met 'Hedwig 'Peep' Peetermans' maar ik was vergeten op te tekenen hoeveel sing-a-long's dit tot gevolg had. Al zou er met het volgende intermezzo er eentje worden gebracht wat de bezoekers van 'be-MINE Blues' nog lang zullen onthouden.

Verder met het programma dan en daar hebben de 'kompels van de mijn' niemand minder dan Guy Verlinde en Steven Troch voor weten te strikken. Met een mix van eigen nummers zullen deze twee klasbakken uiteraard ook nummers brengen van hun vorig jaar overleden blues brother 'Tiny Legs Tim. Tim De Graeve zoals hij noemde liet een enorme leegte achter na zijn overlijden op 25 mei 2022.

Tiny Legs Tim (1978-2022)

In eerste instantie stond het misschien een beetje vreemd een akoestisch duo inlassen tijdens een wervelend feestje. Helaas maar waar het kon niet anders omdat het een morele verplichting was van 'CC Muze' om er even een cool down van te maken tijdens het de tweedaagse van 'Kommil Foo' hier in het cultureel centrum. Geen nood want het duo Guy Verlinde & Steven Troch hebben genoeg bagage in huis om ook een niet versterkt concert naar een hoogtepunt te brengen.

Zoals reeds geschreven staat dit concert in het teken van de blues van hun vorig jaar overleden vriend en collega muzikant 'Tiny Legs Tim'. De bindteksten die Guy Verlinde komt op te dissen zijn hartverwarmend en gelijk ook ontroerend. Openen doen beiden met een instrumentaal ragtime deuntje dat luistert naar de titel 'Tiny's Parlor Rag'.

Het wordt grasduinen in de legacy van Tim De Graeve en andere groten die hem zijn voorgegaan zoals 'Crossroads Blues' van godfather Robert Johnson en ook hier heeft het talrijk opgelkomen publiek oren naar. Zoveel mooie verhalen over Tim, zoveel mooie muziek, het blijft alsmaar ontroeren zoals bij 'Pursuit of Happiness'.

Het hoeft uiteraard niet enkel bedroevend te zijn want één iemand als onze eigenste 'Tiny Legs Tim' herdenken kan ook vreugde brengen en dat weten Guy Verlinde & Steven Troch maar al te goed wanneer ze 'Worried Man Blues' brengen en de be-miners aanwezig komen op te veren. Van origine een folk song maar ook een bues iconen als 'Big Bill Broonzy' en Piedmont blues gitarist 'BlindBoy Fullerd namen het nummer op. Onze eigenste 'Sonny Terry & Brownie McGhee' aka 'Guy Verlinde & Steven Troch' wisten hiermee waardering op te wekken.

'Going Down To Mississippi' werd ooit gebruikt als een statement over de burgelijke rechten in de VS maar hier ook met de gebruikelijke sluikreclame voor de 'Missy Sippy' te Gent wordt het tevens ook de nationale hymne van die Gentse club. Ook Guy Verlinde & Steven Troch verdienden voor hun bijdrage een encore en zo verhuisden we dan laar richting Alabama. Nog te zien en horen op het komende 'Hookrock' festival. 'Hedwig 'Peep' Peetermans' die liet velen dan weer eens dansen op die hit van 'Solomon Burke' maar het hoogtepunt kwam er met Elvis zijn 'Can't Help Falling In Love' waarbij talrijke festivalbezoekers intens kwamen mee te zingen en elkaar verliefd in de armen vielen. Ook dit is 'Hedwig Peetermans!

ook de bezoekers voor 'Kommil Foo' stonden voor een 'be-MINE Blues' dilemma vanavond.

Tijd om deze editie van 2023 al feestend af te sluiten en met welke band kan dit beter dan met de 'Boogie Beasts'. Overal waar dit viertal op de affiche staat ontaard hun optreden steeds weer in een ongedwongen dance party. Deze band bestaat uit twee Vlaamse en twee Waalse muzikale vrienden die op één en dezelfde golflengte zitten. De 'Boogie Beasts' bestaan uit Jan Jaspers, Gert Servaes, Patrick Louis en spring-in-t-veld Fabian Bennardo. Wim's dresscode werd nu een T-shirt van Prince.

Maar eerst kwam opper-kompel Herman nog eens iedereen te bedanken voor deze uiterst geslaagde editie waaraan iedere medewerker tot het uiterste is gegaan om ons te plezieren. Ook nog eens even de benefiet 'Blues For Bas' in de spotlights zetten. Een benefiet waaraan verschillende festivals en-of blues verenigingen hun toezegging kwamen te geven. Een benefietconcert met op de affiche 'The Dibs', 'Black Cat Biscuit' en 'David Ronaldo & The Dice feat. Lazy Horse'. Dus vrijdag 27 oktober nu al aanvinken in jullie agenda. En nu....party time!

Hun hypnotische alt-blues zou het volgende uur heel het marktplein in beweging zetten. De overeenkomst met 'CC Muze' was dat diegene die wilden dit concertje nog gratis mochten meepikken en voor diegene die er zich toe aangetrokken voelden, die waren nu onderhevig aan een cultuurshock na 'Kommil Foo'.

Ook de man aan de belichting voelde zich wat hypnotisch nu ofwel was dit het resultaat van een overmatig gebruik van paddo's. De overweldigende spots, die doordringende beats en het enthousiasme van zowel de 'Boogie Beasts' als de festivalgangers maken er een gepast feestje van op nummers als 'Get Away' en 'I Don't Care'.

De die-hards van deze 'Boogie Beasts' weten dat Jan Jaspers en Patrick Louis afwisselend de vocals komen waar te nemen, dit ondersteund door de ritme sectie die naast drummer Gert Servaes uiteraard ook bestaat uit de waanzinnige harmonica grooves van Fabian Bennardo. Vorig jaar kwam dit viertal het album 'Blues From Jupiter' in te blikken waaruit we nummers krijgen als 'France Change' en uiteraard het alom gekende 'Boogie Chillen'. Dit voelt aan als 'They Shoot Horses, Don't They' anno 2023.

Met 'Trouble' en 'Like A Snake' begonnen bij de festivalgangers de tekenen van vermoeidheid het over te nemen en zo liep ook deze editie op zijn einde. Toch ook nog een bisser vooraleer de mijnen definitief kunnen sluiten vandaag. Iedereen moe en voldaan dus en sommigen onder ons lieten zich dan ook volledig gaan.

nog een pinte'ke of toch maar naar de hoe.......?

'be-MINE Blues 2023' werd een schot in de roos in alle opzichten. Een bewijs voor dit bestuur dat het 'PR' werk komt te lonen en waaraan sommigen toch een lesje aan kunnen nemen. Proficiat kompels van 'be-MINE Blues' en blijf zo verder werken. Keep up the good work!

ook zij toonden zich op deze editie

en de Nederlandse vrienden van